«I Hate Theatre I Love Pornography»
από τους Zoukak Theatre Company
 
Σκηνοθεσία: Omar Abi Azar
Φωτισμοί/ Tεχνική  διεύθυνση: Nadim Deaibes
Βοηθοί σκηνοθέτη: Rahaf Jammal, Natalie Maalouf
Γραφιστική επιμέλεια: Maya Chami
Επικοινωνία: Marianne Kortbani
Διεύθυνση παραγωγής: Mohamad Hamdan
Συμπαραγωγοί: IBSEN Awards
Με την υποστήριξη των: Sundance Institute και Drosos Foundation
 
 
Επί σκηνής (εκτέλεση και συνδημιουργία): Lamia Abi Azar, Omar Abi Azar, Hashem Adnan, Ziad Chakaroun, Khodor Ellaik, Junaid Sarieddeen και Maya Zbib
 
Η πρώτη φάση αυτού του πρότζεκτ δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τους Abdullah Al Kafri, Ahmad Ghossein, Nathalie Harb και Helle Siljeholm, στο θέατρο Ibsen της νορβηγικής πόλης Σκίεν, το 2014.
 
Το πρότζεκτ αυτό ξεκίνησε στο θέατρο IBSEN της Νορβηγίας το 2014, και βασίστηκε σε θεματικές από τα έργα του Ίψεν «Ο Εχθρός του λαού» και «Οι Στυλοβάτες της κοινωνίας». Αργότερα παρουσιάστηκε ως work in progress στη Νορβηγία στο πλαίσιο του συνέδριου IBSEN 2014, στην Ινδία ως μέρος του ITFOK - International Theater Festival of Kerala το 2015, και στο Λίβανο. To 2017 παρουσιάστηκε, σε μια πρώτη εκδοχή στο θεατρικό εργαστήρι του Sundance Institute στην πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ και τον Οκτώβριο του 2019, στην πιο πρόσφατη εκδοχή του, στο Ibsen Teater της Νορβηγίας, στο πλαίσιο του Ibsen Awards festival.
 

«Zoukak Theatre Company»
 
Η ομάδα Zoukak δημιουργήθηκε το 2006, έχοντας μια δομή μη-ιεραρχική. Με την πίστη ότι το θέατρο είναι ένας χώρος για συλλογικό στοχασμό και ότι η συλλογικότητα είναι μια στάση ενάντια στα συστήματα περιθωριοποίησης, οι Zoukak αντιλαμβάνονται τη θεατρική πρακτική ως κοινωνική και πολιτική ενασχόληση.
 
Στις παραστάσεις τους διαπραγματεύονται θέματα που αμφισβητούν το status quo μέσα στο πλαίσιό τους και πέρα από αυτό. Η ερευνητική και δημιουργική διαδικασία δομείται γύρω από κύκλους εργασίας, παράγοντας μια ποικιλία από πρότζεκτ συγκεκριμένων θεματικών όπως: φύλο και σεξουαλικότητα, ιστορία, εξουσία και θρησκεία, θάνατος και αθανασία, παιδική ηλικία και βία, αναπαράσταση κ.α.. Έχουν εργαστεί και έχουν ανεβάσει παραστάσεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, σε φεστιβάλ και σκηνές της Μέσης Ανατολής, της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της νότιας Αμερικής, της νοτιοανατολικής Ασίας και σε κάποια σημεία της Αφρικής.
 
Επιπλέον, αφοσιώνονται στη διαφοροποίηση των θεατρικών τους εργαλείων και στην εφαρμογή τους σε διαφορετικά πλαίσια· μέσα από την κοινωνική ενασχόληση, την ψυχοθεραπεία, την εκπαίδευση, βρίσκουν τρόπους να συνδέσουν τις κοινωνικές παρεμβάσεις με τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
 
Η ομάδα ανέπτυξε μια συγκεκριμένη προσέγγιση στη θεατρική ψυχοθεραπεία και στο κοινωνικά ενεργό θέατρο, παρέχοντας εργαστήρια και εκπαιδευτικά προγράμματα σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων, και επινοώντας παραστάσεις σε διαφορετικά πλαίσια, σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.
 
Οι Zoukak προσπαθούν να αναπτύξουν ένα περιβάλλον διαλόγου και στοχασμού για τις παραστατικές τέχνες στον Λίβανο, και συμβάλλουν στην εξέλιξη των εγχώριων καλλιτεχνών, παρέχοντάς τους ευκαιρίες για διεθνείς περιοδείες.
 
Δημιουργούν συνεργασίες, φιλοξενίες και δράσεις με καλλιτέχνες αλλά και με σταθερούς θιάσους, και οργανώνουν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στο στούντιο της ομάδας. Από το 2013, είναι παραγωγοί του Zoukak Sidewalks Festival,και από το 2015 του Focus Liban, μιας πλατφόρμας που υποστηρίζει την παραγωγή και διάδοση της δουλειάς νέων και καταξιωμένων καλλιτεχνών του Λιβάνου.
  
 Από το 2016, έχουν εστιάσει στην μετάδοση γνώσης και ειδικών τεχνικών, οργανώνοντας κύκλους εντατικής εκπαίδευσης για θεατρικούς δημιουργούς σχετικά με Ψυχοκοινωνικές Διαμεσολαβητικές Τεχνικές, προσφέροντας προγράμματα καθοδήγησης για ομάδες νέων και ανερχόμενων καλλιτεχνών. 
 
Οι Zoukak έχουν πάρει το βραβείο της διεθνούς υποτροφίας Ίψεν (2012), το βραβείο Διαλόγου Euromed του Ιδρύματος Άννας Λιντ για κοινωνική προσφορά και δημιουργικότητα (2014), και έχουν αναγορευτεί επίτιμοι δημότες του Παλέρμο (2017). Επίσης, τους έχει απονεμηθεί το ιαπωνικό βραβείο για νέους καλλιτέχνες Praemium Imperiale (2017), το βραβείο Πολιτισμός για την Ειρήνη του ιδρύματος Ζακ Σιράκ (2017), και το διεθνές βραβείο Ellen Stewart (2018).