«THE JOURNEY. A Trip»
«Die Reise. Ein Trip»
βασισμένο στο μυθιστόρημα του Bernward Vesper
 
Τον Αύγουστο του 1969, ο Bernward Vesper, γιος του εθνικοσοσιαλιστή ποιητή Will Vesper και μνηστήρας της Γκούντρουν Ένσλιν, συνιδρύτριας του παράνομου αριστερού γερμανικού κινήματος Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF), μίλησε στον εκδότη του για ένα σχέδιο βιβλίου που είχε κατά νου: σύμφωνα με τη γενναία του ανακοίνωση, η πρώτη έκδοση του κειμένου θα περιέγραφε ένα εικοσιτετράωρο «ταξίδι» με LSD. Παράλληλα, θα περιείχε «σημειώσεις στιγμιαίας ικανότητας αντίληψης» και στοχασμούς για τη ζωή του συγγραφέα, και στη συνέχεια θα το επεξεργαζόταν με τη βοήθεια μαγνητοφωνήσεων και άλλων «ταξιδιών» με ουσίες, «μέχρι να επιτευχθεί η τελική μορφή».
 
Εκείνη η τελική μορφή δεν είδε ποτέ το φως της μέρας. Τον Μάιο του 1971, ο Vesper που, όπως είχε πει ο ίδιος, «σταδιακά φρίκαρε», αυτοκτόνησε σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου εμφανίστηκε έπειτα από έξι ολόκληρα χρόνια, με τίτλο «Die Reise» (Το ταξίδι), σε μια έκδοση που επιμελήθηκε ο Jörg Schröder. Κατά το συγκλονιστικό φθινόπωρο του 1977 στη Γερμανία, μετά τους θανάτους της Γκούντρουν Ένσλιν, της Ουλρίκε Μάινχοφ και του Αντρέας Μπάαντερ στη φυλακή Στάμχαϊμ της Στουτγάρδης, το βιβλίο ξαφνικά βρέθηκε στο επίκεντρο, ως μια σημαντική σύγχρονη καταγραφή του κινήματος του 1968.
 
Αυτό που –ελλείψει κάποιου πιο ταιριαστού όρου για το βιβλίο του Vesper, που καταργεί τα όρια μεταξύ λογοτεχνικών ειδών– αποκαλείται «μυθιστορηματικό δοκίμιο», δεν είναι ούτε μυθιστόρημα, ούτε δοκίμιο, ούτε αυτοβιογραφία, ούτε χρονικό, ούτε ημερολόγιο, ούτε εξομολόγηση. Ωστόσο, αυτό το προϊόν μεγαλομάνιας, ένα «έργο τυχαίων ηλεκτρικών εκκενώσεων στον εγκεφαλικό μου φλοιό» πρέπει αναμφίβολα να θεωρηθεί λογοτεχνικό. Ο αφηγητής, που ονομάζεται Bernward Vesper και μιλά στο πρώτο πρόσωπο, είναι πολύ αναξιόπιστος, με τη ριζοσπαστικά υποκειμενική, πολυεπίπεδη και μη γραμμική αφήγησή του. Αυτός ο εξαιρετικά αντιφατικός και περίπλοκος χαρακτήρας που ουσιαστικά κάνει πολλά, εντελώς διαφορετικά ταξίδια μέσα στο κείμενο – σε όλη την Ευρώπη, μέσα από ένα ταξίδι ουσιών, βυθισμένος στο ασυνείδητο, στη γερμανική ψυχή, στη θεωρία, στην παιδική ηλικία, στον εαυτό του, στον θάνατο – με το ζόρι χωρά σε έναν ολοκληρωμένο και συνεκτικό εαυτό. «Ποιος είμαι εγώ;» φαίνεται να ρωτά συνεχώς η αφήγηση, «και αν είμαι κάποιος, πόσοι κάποιοι είμαι;». Αυτό το «εγώ», αυτό το κείμενο, αυτό το «ταξίδι» είναι σκέτος δυναμίτης. Ή, όπως θα το έθετε ο Vesper: ΕΝΕΡΓΕΙΑ = ΒΙΩΜΑ – ΜΙΣΟΣ2.
 
Τι μπορεί να μας πει σήμερα -50 χρόνια μετά την ίδρυση της RAF- αυτό το ιδιαίτερο μπεστσέλερ του Vesper που αποτελεί ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κείμενα του 20^ου αιώνα; Σε αυτή τη συμπαραγωγή, το Εθνικό Θέατρο του Λουξεμβούργου και η βιεννέζικη θεατρική κολεκτίβα tangent.COLLABORATIONS ξεκίνησαν ένα ταξίδι με το «μυθιστορηματικό δοκίμιο» του Vesper, δημιουργώντας με αφορμή αυτό το παράξενο κείμενο για τρεις ερμηνευτές, μια έντονη εμπειρία σε μια multimedia σκηνική παράσταση. Διότι:
 
«Όσοι δεν θυμούνται το παρελθόν, είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν».
(George Santayana)

Γλώσσα: Γερμανικά
Υπότιτλοι: Ελληνικά,  Αγγλικά

Δείτε τον χαιρετισμό των συντελεστών εδώ.