«The Balcony»
«Το μπαλκόνι»
«O Balcão»
του Ζαν Ζενέ 
 
Το έργο «O Balcão» διαδραματίζεται μέσα σε έναν πολυτελή οίκο ανοχής, έναν περιορισμένο, αποστειρωμένο χώρο που βρίσκεται σε συνεχή παρακολούθηση, υπό τους ήχους μιας επανάστασης σε εξέλιξη. Με το έργο αυτό, ο Nuno Cardoso κλείνει την «εναρκτήρια τριλογία» του, ένα σύνολο τριών θεατρικών έργων που ενσωματώνουν την έννοια ενός απαιτητικού, διαχρονικού, διασυνοριακού θεατρικού ρεπερτορίου. Το πρώτο έργο ήταν ένα από τα θεμελιακά κείμενα του θεατρικού μοντερνισμού («Ο θάνατος του Δαντόν», του Georg Büchner) και ακολούθησε η επαναπροσέγγιση ενός αριστουργήματος της κλασικής πορτογαλικής δραματουργίας («Castro», του António Ferreira). Ερωτική κωμωδία, μεταφυσικό δράμα, ζοφερή φάρσα; Μπαρόκ και απείθαρχο, αυτό το «Μπαλκόνι» ξεφεύγει από κάθε κατηγοριοποίηση και, όπως συμβαίνει πάντα με τον Ζαν Ζενέ και με τον Nuno Cardoso, η θεατρική σκηνή μετατρέπεται σε σκηνή των φαντασιωσεών μας.
 
«Το κορίτσι: (Πολύ σιγανά). Πλησιάζει, κύριε. Είναι απόβραδο σε ένα περιβόλι με μηλιές. Ο ουρανός είναι ήρεμος και ρόδινος. Η γη είναι λουσμένη σε μια ξαφνική γαλήνη – ο οδυρμός των τρυγονιών – τη γαλήνη που προηγείται της μάχης. Ο αέρας είναι εντελώς ακίνητος. Ένα μήλο έχει πέσει στο χορτάρι. Ένα κίτρινο μήλο. Τα πράγματα κρατάνε την ανάσα τους. Ο πόλεμος κηρύσσεται. Το απόβραδο είναι πολύ γλυκό.
 
[…] Τώρα ο θάνατος, με τη μορφή γυναίκας, ήταν σε δράση. Πήγαινε σβέλτα από τον ένα στον άλλο, βαθαίνοντας μια πληγή, θολώνοντας ένα μάτι, κόβοντας ένα χέρι, σκίζοντας μια αρτηρία, χλωμιάζοντας ένα πρόσωπο, βουβαίνοντας μια κραυγή, ένα τραγούδι. Ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Τελικά, εξαντλημένη, ψόφια και η ίδια από την κούραση, νύσταξε και έγειρε απαλά στον ώμο σου, όπου αποκοιμήθηκε.»
 
Ζαν Ζενέ, «Το μπαλκόνι»

 
Γλώσσα: Πορτογαλικά
Υπότιτλοι: Ελληνικά, Αγγλικά